Toen wij naar Rotterdam vertrokken... 7 highlights van Designbeurs Object
Vorige week bezochten we de beurs Object 2016 op het volledig gerenoveerde voormalige cruise schip de SS Rotterdam. Tegenwoordig is de boot die ook wel ‘The Grande Dame’ werd genoemd en in 1958 door Juliana te water werd gelaten een hotel.
De bijzondere locatie overschaduwde helaas aan alle kanten het getoonde. Er was verrassend veel mooi werk te zien maar het waren stuk voor stuk kleine presentaties die de concurentie met de omgeving moesten aangaan en dat viel niet altijd mee!
Het is natuurlijk altijd een kwestie van tijd en geld. Hoe bijzonder zou het zijn geweest om juist op deze lokatie een ontwerper een échte interventie in het interieur te laten plegen. Bijvoorbeeld de bar tijdelijk volledig opnieuw inrichten of een spannende installatie. Voor een echt groot gebaar is de beurs met zijn drie dagen helaas te kort, wat blijft is een vriendelijk evenement waarin een fijne selectie ontwerpers aan de wereld getoond wordt.
1 - De kleurige kleden van Roos Soetekouw vormden samen een van de presentaties die juist floreerden bij de omgeving. Haar organische geinspireerde weefsels in rijke kleuren hebben hier en daar glimmertje in de vorm van gouddraad. De frisse kleuren deden het goed in een omgeving van wonderlijke jaren vijftig iconografie en zeventiger jaren kleurgebruik. www.roossoetekouw.nl
2 - Sowieso een van mijn favoriete ontwerpers, dus blij dat ze erbij was, Juliette Warmenhoven. Haar werk pakt me altijd al is het maar omdat zij net zo dol is op deze kleur groen als ik. Voor het eerst gespot in 2011 op de Dutch Design Week en sindsdien contentieus werkend aan een ‘groen’ oeuvre. www.juliettewarmenhoven.nl
Carlo Lorenzetti’s keramiek smolt naadloos samen met de vijftiger jaren wandtableau’s die de muren van de SS Rotterdam sieren.
3 - Verrast werd ik door de kleurrijke sierraden van Edith Van Kan. Een abstracte jaren ’80 opvatting die werkt, zelfs bij mij terwijl ik niet behoor tot de brigade van designliefhebbers die dol zijn op kleurige grote sierraden. Het werk van Van Kan valt dan ook op door een eigenzinnig fel maar genuanceerd kleurgebruik. De naam is ook licht prikkelend: Staring back at me accessories. Hier wordt je als vanzelf heel hebberig van. Én niet geheel onbelangrijk; heel betaalbaar.
De ronde vormen in het werk van Chris Slutter ging een mooi grafisch spel aan met de raampartijen van de SS Rotterdam.
4 - Een ander wonder van kleur was de presentatie van Fransje killaars. De vrolijke tafelkleden en bijpassend servetten zijn een nieuw project ‘ik sta vroeg op en maak er elke morgen voor zevenen eentje, tsja ik heb niet zo veel slaap nodig’. Fransje Killaars heeft tot 1 mei ook een heel mooie overzichtstentoonstelling in het Gem in Den Haag. www.fransjekillaars.com
5 - De vurig rode tapijten van Adrianus Kundert in 2015 afgestudeerd in Eindhoven stuurden me snoeihard terug in de tijd. Het harige en vlammende oppervlak doen me denken aan het vloerkleed uit mijn jeugd waarop ik leerde kruipen. Aangeschaft door mijn vader bij het Haagse Bas van Pelt was dat ook toen al een designstatement. www.adrianuskundert.com
6 - Het werk in de presentatie van Floris Hovers was voor mij niet nieuw, toch weet hij me altijd te raken door de opstelling, het prachtige kleurgebruik en de liefde die er uit spreekt. Liefde voor ritme, het spel en de fantasie. Dit werk is niet alleen voor kleine mensen. www.florishovers.nl
7 - De echte showstopper van het event was natuurlijk de boot zelf met als klapstuk de voor het eerst voor publiek toegankelijke zwembad van architect Maaskant. Zie ook het blog over zijn Johnson-Wax gebouw. Het zwembad is niet meer in gebruik en oogt een beetje sleets. Toch voel je meteen dat je een bijzondere ruimte betreed. Rondom het zwembad, in de badhokjes en op de bodem werden verschillende projecten o.a van David Derksen tentoongesteld.