Met het idee voor ogen van een tijdschrift over creatieven hebben we iedereen waarmee we ooit gewerkt hebben gevraagd om hun werk/expertise bij te dragen. Zo werd WOTH meteen al een project dat door veel mensen werd gedragen: vereende krachten.Ongeveer parellel met de ontwikkeling van het logo zocht ik contact met Jaap van Triest voor de basisvormgeving van de pagina’s. Jaap is een echte typograaf en boekontwerper, maar hij is niet eenkennig en heeft ook een bijna encyclopedisch geheugen op het gebied van typografische details in tijdschriften en kranten. WOTH moest écht een andere look krijgen en geen makkelijke glossy-look-alike met een Didot of zo.Tegelijkertijd wilden we ook geen high-end-moeilijk-te-begrijpen-dit-tijdschrift-is-alleen-voor-de-happy-few-achtige uitstraling die je bij zoveel independent magazines tegenkomt. Nadat Van Triest een basisstramien voor de pagina’s had opgezet en een keuze had gemaakt voor de Arnhem van Fred Smeijers, zijn we op het niveau van rubrieken verder gaan ontwikkelen. Grafisch ontwerper Wilmar Grossouw nam een deel voor zijn rekening. Ook Swan Lian Kwee, mijn voormalige art director bij Eigen Huis & Interieur, heeft haar kunde aan het concept bijgedragen. Na de eerste sessies verliep de samenwerking over de look-and-feel op afstand, online, zoals dat tegenwoordig heel goed kan.

Ook de redactionele inhoud kwam op soortgelijke wijze tot stand. Nagenoeg elk artikel werd door iemand anders geschreven. Die pluriformiteit van tone-of-voice, in combinatie met het grote aantal creatieven dat we portretteren, maakt WOTH een magazine met vele stemmen. Een verrijking vinden wij – maar de lezer bepaalt dat natuurlijk zelf in september. Consistente waarde in het eerste deel van het magazine (‘People’) zijn de fotoportretten die Jan Willem Kaldenbach maakte.

Verder zijn er een persoonlijke bijdragen: columns en essays die de nodige kleur geven. Zo deelt Job Smeets grappige herinneringen in een column over de monumentale Mercedessen en BMW’s waarmee de notabelen hun stempel drukten op het dorp van zijn jeugd. Wim Pijbes schreef een bijdrage over de overgang van het Rijks naar ‘zijn’ nieuwe Museum Voorlinden in Wassenaar. Jaap Biemans, ook bekend als ‘Coverjunkie’, schrijft over, uiteraard, covers. Willem van Roosmalen van website Fontanel presenteert een illustrator van zijn keuze. En we tonen een fotostrip van de beminnelijke Iwan Baan, een wereldberoemde fotograaf die al sinds zijn afstuderen aan de kunstacademie in helicopters rondvliegt om architectuur te fotograferen.

L’union fait la force – eenheid maakt macht. Vele handen maken licht werk, maar dat is dan weer niet letterlijk het geval. WOTH is een pittig project waar krachtige aansturing en regie vrij essentieel zijn. En ook al is dit nog maar het begin, WOTH Wonderful Things werkt als een soort positieve beweging die door velen wordt uitgedragen.

Mary Hessing is voormalig hoofdredacteur van Eigen Huis & Interieur en More Than Classic en richtte samen met Toon Lauwen WOTH - Wonderful Things Magazine op. Losse nummers of een abonnement kunnen worden besteld via de button rechtsboven op de homepage. Portretten: Brenda van Leeuwen