Deze week overleed Marjan Unger, Sybrand Zijlstra, die vele jaren nauw met haar heeft samengewerkt, schreef een persoonlijk in Memoriam.

Met het overlijden van Marjan Unger verliest de Nederlandse vormgeving een markante persoonlijkheid en een onvermoeibaar pleitbezorger. Ze stond vooral bekend als promotor van het sieraad, maar ze was ook goed thuis in alle andere vormgevingsdisciplines.

Hoewel ze in 1964 naar de Gerrit Rietveld Academie ging om industriële vormgeving te studeren, moet ze al vroeg besloten hebben dat ze geen maker was maar een beschouwer. Daarnaast was ze vooral ook een uitgesproken liefhebber van vormgeving. Het motto ‘less is more’ was daarbij zeker geen leidraad. Ze begreep wel dat dit een manier was om tot een zekere esthetiek te komen en die kon zij ook best waarderen, maar tegen het idee dat dit voor altijd en iedereen moest gelden kwam zij in opstand, zoals tegen elk dogma.

Marjan was altijd bezig haar blikveld te verruimen en nieuwe dingen te ontdekken en wilde dit ook graag delen met anderen – als docent aan de Gerrit Rietveld Academie en het Sandberg Instituut, als hoofdredacteur van de tijdschriften Bijvoorbeeld en Morf en als auteur van talloze artikelen en twee substantiële boekwerken.

Ik heb de eer en het genoegen gehad met haar samen te werken bij Dutch Form, het Sandberg Instituut en Morf. Ze was in alle opzichten onnavolgbaar. Het ene was nog niet af of ze had alweer het volgende bedacht. Studenten kwamen na buitenlandse excursies onder haar leiding uitgeput terug. Alles gebeurde met volle inzet van haar persoonlijkheid en dat hield onder andere in dat er veel gelachen werd.